نکاتی برای بهبود تلفظ هنگام صحبت کردن

همانطور که می دانید یکی از مواردی که هم زبان آموز و هم حتی برخی از مدرسان زبان انگلیسی که در حال تدریس هستند با آن مواحه اند مشکل تلفظ است. وقتی می گوییم تلفظ، منظور فقط تلفظ کلمات نیست، بلکه مواردی دیگر از آهنگ جمله، استرس بخش های کلمات، استرس خود کلمات در جمله و موارد دیگری از این قبیل را هم شامل می شود. در این مقاله می خواهیم نگاهی خلاصه وار به روش هایی داشته باشیم که زبان آموز می تواند برای بهبود تلفظ کلمات خود از آنها استفاده کند. در مقالات بعدی به دیگر ابعاد تلفظ هم خواهیم پرداخت.

 

در ابتدا به عنوان یک مقدمه می خواهیم به ریشه اصلی تلفظ در زبان انگلیسی بپردازیم. همانطور که کاملا مشخص است یک زبان از ترکیب چندین صدا بوجود می آید و کلماتی هم که در آن زبان هستند طبیعتا از آن صداها بوجود می آیند. ما فارسی زبان ها باید بدانیم که تفاوت های نسبتا زیادی بین صداهای زبان فارسی و صداهای زبان انگلیسی وجود دارد. در واقع برخی از صداهای فارسی در زبان انگلیسی وجود ندارد و برخی از صداهای انگلیسی هم در زبان فارسی وجود ندارد، اما اکثر صداها در این دو زبان هم مشترک هستند.

مثلا صدای که حروف ing (اغلب) در انتهای کلمات تولید می کند با علامت /ŋ/ نشان داده می شود که اصلا چنین صدایی در زبان فارسی وجود ندارد. یا مثلا باز در زبان انگلیسی دو صدای و وجود دارد که یک مورد در زبان فارسی وجود ندارد. موردی که وچود ندارد با حرف w نوشته می شود و با همین حرف هم نشان داده می شود، یعنی به صورت /w/.

حالا تا اینجا ممکن است یک سوال در ذهن شما بوجود آمده باشد و آن سوال هم این است که حروفی که بین دو علامت اسلش (//) در بالا نوشته شدند به چه معنی هستند. در پاسخ اگر در دیکشنری ها توجه کرده باشید در جلوی کلمات و در بین دو علامت اسلش (//) حروف و علامت هایی نوشته شده اند که در واقع علائم فونتیک هستند. یادگیری علائم فونتیک به شما کمک می کند تا حتی اگر به صوت یک کلمه دسترسی نداشته باشید بدانید که آن کلمه چطور تلفظ می شود چرا که هر علامت در بین علائم فونتیک نشانگر یک صداست. خب حالا که کمی با علائم فونتیک آشنا شدیم به بخث بالایی ادامه میدیم. دو صدا را عنوان کردیم که در زبان انگلیسی هستن و در زبان فارسی وجود ندارد. مورد دیگری که می توان به آن اشاره کرد این است که صدای ل هم در زبان انگلیسی باز به دو شکل تلفظ می شود، که یک مورد light L گفته می شود که همان صدایی هست که ما هم در زبان فارسی داریم، و مورد دیگر dark L نامیده می شود و این نوع از صدای ل در زبان فارسی وجود ندارد. اینجا ما فقط با سه مورد از صداهایی آشنا شدیم که در انگلیسی وجود دارند اما در زبان فارسی وجود ندارند، البته موارد دیگری هم هستند. در زبان فارسی هم صداهایی وجود دارد که در زبان انگلیسی وجود ندارد.

حالا وظیفه یک زبان آموز این است که این صداهایی که در بین فارسی و انگلیسی وجود ندارد را شناسایی کند و روی همین صداها به صورت اختصاصی کار کند. تمرین کردن به این صورت پیشرفت زبان آموز را سریع تر می کند چون این یک روش منطقی است. از آنجایی که در زبان انگلیسی یک الگوی نسبتا ثابتی برای حروفی که هر صدا را بوجود می آورند وجود دارد شما می توانید بررسی کنید ببینید چه حروفی جه صدا یا صداهایی را بوجود می آورد. مثلا حرف در c زبان انگلیسی هم می واند صدای /k/ یا همان ک را بوجود بیاورد و هم می تواند صدای /s/ یا همان س را ایجاد کند. به عنوان مثال در کلمه ceiling حرف c صدای س را ایجاد می کند اما در کلمه cat این حرف صدای ک را تولید می کند.

در این مقاله به یک چند روش برای بهبود تلفظ کلمات در هنگام صحبت کردن اشاره و توضیح داده شدند. این مقاله مقدمه ای از سری مقالات مختص تلفظ در زبان انگلیسی خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *